شهر وحیدیه از جمله مناطقی است که دارای سابقه چند هزار ساله بوده و به علت داشتن آب و هوای مناسب و زمینهای مستعد کشاورزی همواره مورد توجه بوده است . از قدیمی ترین حکایات آثار حیات انسانی می توان به سکونت سیلک در حدود 3800 تا 4000 سال قبل در این منطقه است و از قدیمی ترین آثار بر جا مانده می توان به تپه باستانی جوقین که بخشی  از آثار آن در موزه ایران باستان است اشاره نمود.

 شهر وحیدیه در ماه های پایانی سال 1375 از به هم پیوستن پنج روستای جوقین - قصطانک - شفیع آباد – قصبه – اسماعیل آباد و محله وحدت تشکیل شد که در فاصله 8 کیلومتری شهرستان شهریار واقع است.شیب شهر از شمال به جنوب بوده و ارتفاع آن از سطح دریا 1120متر می باشد،این شهر در داخل اراضی کشاورزی و باغات شکل گرفته وباغات میوه عمدتاً در ضلع  غربی احاطه شده است. رشد جمعیت شهر وحیدیه در دوره سی ساله را می توان معلول مهاجرت بالای جمعیت از دیگر استان ها به استان تهران و شهرهای اطراف شهر تهران به دلیل دستیابی به منابع اشتغال و افزایش در آمد در شهر تهران دانست لذا گرانی مسکن در این شهرها مهاجران را به سمت نقاط شهری و روستایی پیرامون سوق داده است. جمعیت شهر وحیدیه طبق آخرین سرشماری که در سال 1385 انجام گرفت برابر است با 29500 نفر که در1355 حدود 3867نفر بوده است، نشان ازروند رو به رشد بالا می باشد .جمعیت بین سنین 10تا 29 سال شهر وحیدیه 4/83 %است که حاکی از ظرفیت بالقوه و بالفعل نیروی کارو تولید است ، که توجه بیشتر مسئولین را طلب می نماید.

شهرداری موثرترین سازمانی است که در عمران و توسعه شهر نقش دارد. اگر چه در شهرها سازمانهای دولتی متعدد در عمران شهر به طور مستقیم دخالت دارند و وظایف بخش خود را انجام میدهند،اما توسعه عمومی شهر و بهبود شرایط زیست در قالب برنامه های ایجاد و توسعه،تاسیسات فاضلاب شهر،عبور و مرور و بهبود کیفیت آن،حفاظت شهر،توسعه فضاهای سبز و غیره که در حوزه وظایف سازمانها و ادارات شهر نیست، بر عهده شهرداری می باشد . هر شهرداری با تعریف برنامه ها و بر آورد هزینه ها هر ساله در قالب بودجه اقدام به پیش بینی درآمد و منابع آن می نماید،افزایش درآمدی وکسب آنها عامل اصلی،در تحقق برنامه های اعلام شده توسط شهرداری محسوب میگردد.